Gedwongen overwerk, discriminatie, onveilige omstandigheden, een verbod op vakbonden: naast de bijzonder lage lonen komen ook dit soort uitwassen helaas met regelmaat voor in de kledingindustrie. Uiteindelijk vormen de loonkosten voor het naaien van een kledingstuk maar een fractie, meestal zelfs minder dan vijf procent, van wat een kledingstuk in de winkel kost. De kosten voor reclame en de winst voor de (tussen)handel vormen de grootste kostencomponenten van kleding.

Kinderarbeid

Kinderarbeid is hier en daar nog een probleem, maar wordt niet meer op grote schaal ingezet, aldus een onderzoeksrapport van de Schone Kleren Campagne.

Volwassen arbeiders hebben vaak wel te maken met een onleefbaar laag loon en slechte arbeidsomstandigheden. Voor de winkelprijs van een kledingstuk zou de verhoging van loonkosten weinig schelen.

Meer oog voor arbeidsomstandigheden

Voor de consument is het niet aan het kledingstuk te zien of het is gemaakt onder goede arbeidsomstandigheden. Steeds meer kledingmerken en kledingwinkelketens vinden het belangrijk dat hun kleding onder goede omstandigheden is gemaakt. Er ontstaan dan ook steeds meer gedragscodes waar zij zich aan houden. De normen voor deze codes verschillen en ook de manier van controleren verschilt.

Keurmerken

Naast de gedragscodes, die dus niet op het kledingstuk terug te vinden zijn, is er in Nederland ook kleding verkrijgbaar met een keurmerk. In de winkel kun je via het keurmerk nakijken of er bij het maken van de kleding rekening is gehouden met goede arbeidsomstandigheden. Bekijk de keurmerken voor kleding.