Afgelopen eeuw steeg de temperatuur op aarde met gemiddeld 1 graad. In Nederland heeft het KNMI bijna 2 graden stijging gemeten tussen 1906 en 2017.

Nee, er waren eerder ijstijden en warme periodes met gevolgen voor het leven op aarde. Nieuw is wel dat de opwarming van de aarde grotendeels door activiteiten van mensen komt en nauwelijks door natuurlijke gebeurtenissen.

Broeikasgassen zoals CO2, methaan en lachgas regelen de temperatuur op aarde. De gassen houden warmte als een deken vast en de temperatuur stijgt omdat die 'deken' dikker wordt. Vooral de grote hoeveelheid CO2 in de lucht is een probleem. De hoeveelheid CO2 in de lucht stijgt doordat mensen fossiele brandstoffen zoals olie en gas verbranden.

Praktisch alle wetenschappers zien de link tussen menselijk handelen en klimaatverandering: mensen verbranden massaal fossiele brandstoffen --> veel meer CO2 in de lucht --> aarde warmt op --> nadelige gevolgen zoals extremer weer en stijgende zeespiegel.

Dat hangt ervan af. In het slechtste scenario van het IPCC stijgt de temperatuur deze eeuw met 5 graden. Dat zou rampzalig zijn. Een veilig scenario is maximaal 1,5 tot 2 graden opwarming. Dat kan alleen als het lukt om de uitstoot van broeikasgassen drastisch te beperken.

Ongeveer 80 procent van de lucht die we inademen, bestaat uit onschadelijke stikstof (N2). Er zijn ook verbindingen met stikstof die wél schadelijk kunnen zijn, zoals ammoniak (NH3) en stikstofoxiden (NOx).

Als er te veel reactieve stikstofverbindingen, zoals ammoniak (NH3) en stikstofoxiden (NOx), in de omgeving terecht komen is dat slecht voor de natuur. Het zorgt ook voor luchtvervuiling, wat slecht is voor de gezondheid.

Je kunt minder schadelijke stikstofuitstoot veroorzaken door op je autogebruik te letten en vaker plantaardig te eten.

De Nederlandse stikstofuitstoot is relatief de hoogste van Europa. In Nederland is weinig ruimte en liggen wegen, landbouw en natuurgebieden dicht op elkaar. Daarom moet er iets gebeuren om de stikstofuitstoot te verminderen. Te veel schadelijke stikstof is slecht voor de natuur en stikstofdeeltjes inademen kan slecht zijn voor de gezondheid.

Het woord biodiversiteit komt van bio (leven) en diversiteit (verscheidenheid). Biodiversiteit is de verscheidenheid van ál het leven op aarde: van zoogdieren tot planten en bomen, en van bacteriën en schimmels tot vogels. De bekendste uitleg van biodiversiteit is 'soortenrijkdom': het aantal verschillende soorten in een bepaald gebied. Alle soorten tellen mee. Biodiversiteit kan ook gaan over de rijkdom aan verschillende ecosystemen én de genetische verschillen binnen soorten. Je kunt inzoomen op biodiversiteit dichtbij huis of kijken naar de hele wereld.

Ja, want alle soorten hebben hun eigen rol in de natuur en zorgen samen voor balans. Een gebied met een rijke biodiversiteit kan plagen en verstoringen beter opvangen. Als soorten verdwijnen of een invasieve soort de overhand krijgt kan alle natuur in een gebied uit balans raken. Er kan dan een domino-effect optreden: één soort valt om en daardoor verdwijnen ook andere soorten. En uiteindelijk is dit ook voor ons mensen problematisch omdat we afhankelijk zijn van de natuur voor ons eten, drinken en een veilige woonplek.

Geef natuur de kans om weer op te leven en de balans te herstellen. Dat kan dichtbij; door de juiste planten en bomen te laten groeien rond je huis, en door kwetsbare planten- en diersoorten te beschermen en te ondersteunen. En wereldwijd; door te letten op de indirecte impact van de dingen die je doet of koopt. Sommige producten veroorzaken meer milieuschade dan andere. Zo kun je duurzame keuzes maken voor je eten en drinken en voor je kleding, bijvoorbeeld met behulp van keurmerken.

De biodiversiteit in de wereld gaat hard achteruit. Dat komt doordat mensen op grote schaal leefgebied innemen en versnipperen met landbouw, stedenbouw en infrastructuur. We jagen en vissen niet op een duurzame manier, waardoor lokale dierenpopulaties het niet aankunnen. En we verontreinigen de natuur met onder andere bestrijdingsmiddelen. Daarbij zijn er ook nog de gevolgen van klimaatverandering. Door deze oorzaken gaat biodiversiteit op veel plekken achteruit. Kwetsbare soorten verdwijnen en sommige soorten vormen juist een plaag.

Ecologen (natuuronderzoekers) meten op verschillende manieren en op allerlei niveaus biodiversiteit. Op die manier vullen de onderzoeken elkaar aan. Je kunt biodiversiteit meten door te kijken naar soortenrijkdom aan planten en dieren, maar ook naar hoe groot lokale populaties zijn of in welke aantallen planten en dieren wereldwijd voorkomen. Het gebied kan de hele aarde omvatten, maar ook alleen je dak of gevel. Het gaat bijvoorbeeld om de diversiteit tussen soorten ecosystemen en tussen soorten en hoeveelheden dieren, planten en micro-organismen. Gebieden met hoge biodiversiteit bevatten veel verschillende soorten, gebieden met lage biodiversiteit hebben weinig verschillende soorten. Hoe je het ook meet, helaas hebben alle metingen één conclusie: de biodiversiteit neemt wereldwijd af.

Om klimaatverandering tegen te gaan is het belangrijk dat CO2-uitstoot vermindert. Het is dus het beste om CO2-uitstoot te vermijden of te verlagen. Kun je CO2-uitstoot echt niet voorkomen? Dan kun je met CO2-compensatie die uitstoot compenseren. Dit gebeurt door te investeren in projecten die CO2-uitstoot wereldwijd verminderen (bijvoorbeeld duurzame energieprojecten) of CO2 opslaan (bosaanplant of bosbescherming).

CO2-compensatie wordt uitgedrukt in credits, die staan voor 1 ton (= 1000 kg) gecompenseerde CO2.

De beste manier om iets aan je CO2-uitstoot te doen, is door de uitstoot te voorkomen. Dat betekent minder vliegen, minder energie verbruiken en kiezen voor bijvoorbeeld openbaar vervoer of fiets in plaats van de auto.

Het is dus beter om niet te vliegen. CO2-uitstoot die je niet kunt voorkomen, kun je compenseren. Je kunt het voor een vlucht vaak direct bij het boeken van de tickets meenemen, maar je kunt het ook zelf regelen. Je hebt dan meer controle over hoe je geld wordt gebruikt voor CO2-compensatie.

Hoeveel je betaalt voor CO2-compensatie verschilt per aanbieder en de projecten waarin deze investeert. Het hangt deels ook af van de markt: de prijzen worden gedreven door vraag en aanbod. Credits met een hoge kwaliteit kunnen flink duurder zijn in aanschaf dan credits met een lage kwaliteit.