Als blikjes in de natuur eindigen zijn ze erg vervuilend. Bij een stalen blikje duurt het tussen de anderhalf en 500 jaar voordat het in de natuur vergaan is. Bij een aluminium blikje duurt het meer dan 50 jaar. Omdat er in een metalen verpakking soms ook een coating zit (bijvoorbeeld een laagje plastic) en inkt aan de buitenkant, betekent het dat dit ook in het milieu komt. Daarnaast kan aluminium in een maaimachine komen, waardoor er hele scherpe stukjes in het milieu komen die dieren kunnen verwonden. Zo kunnen koeien doodbloeden door stukjes drankblik die in het tot veevoer verhakselde bermgras zitten.

In Nederland worden er circa 2,5 miljard blikjes per jaar op de markt gebracht. Veruit het grootste deel hiervan is gemaakt van aluminium. Jaarlijks belanden er zo'n 150 miljoen blikjes bij het zwerfafval. Volgens de verwachtingen zuller 120 miljoen minder blikjes in de natuur eindigen door de invoering van statiegeld op blik.

Nee, Nederland is niet het eerste land met statiegeld op blikjes. Duitsland heeft al jaren een statiegeldsysteem voor blik. Volgens de statistieken heeft dat goed gewerkt om zwerfafval tegen te gaan. Ook in Denemarken en andere Scandinavische landen bestaat al jaren een statiegeldsysteem voor blik.

Minder blikjes tussen het zwerfafval. Volgens tellingen nam het aantal blikjes op straat en in de natuur toe afgelopen jaren. Dat zal flink afnemen dankzij het statiegeld op blikjes. Experts verwachten dat tussen de 80 en 95% van de blikjes wordt ingeleverd. Het aantal blikjes bij het zwerfafval daalt met 70 tot 90%. Dat komt neer op zo'n 120 miljoen blikjes per jaar.